РАБОТАТА ВО ГЕРМАНИЈА СЕ ПРЕТВОРИ ВО ПЕKOЛ: Живееме раздвоено, неможеме да стигнеме на ред за виза- желбата за подобар живот не подели

Десетици илјади луѓе од Србија и и регионот заминуваат во Германија секоја година. Но, тогаш за нивните семејства обично започнува долго чекање пред амбасадите, а семејствата живеат разделени со години.

Милица Живковиќ и нејзиниот сопруг пред две години се откажаа од животот во Србија. Сопругот, кој заврши како возач на камион во зрелите години, најде работа во баварскиот град Хоф, веднаш до границата со Чешка. Тој изнајми голем стан таму, доволно за целото семејство – затоа што наскоро требаше да му се придружат и тие, пишува Дојче веле.

Милица побара состанок во амбасадата за себе и нејзините две деца на крајот на ноември 2018 година. Во меѓувреме, таа се врати во куќата на нејзините родители, во Поружница кај Сокобања, за да ги намали трошоците за живот. Но, денес, дваесет месеци подоцна, таа сè уште не била повикана во германската амбасада во Белград да поднесе барање за виза за таканареченото семејно обединување.

“Се чувствувам ужасно. Расеана сум”, изјави Милица за Дојче Веле во јуни минатата година. “Имам впечаток дека сум повеќе пред вратата на лудница отколку пред вратата на Германија. Се чувствуваме исцрпено, и мојот сопруг таму и моите деца и јас, но и моите родители каде што сум сместена. Што е уште полошо, не се знае каде е крајот на сето тоа.

Да се ​​чека состанок е одисеја во потрага по информации. Зошто да чекаме толку долго? Кога делат термини? Дали ги има сите документи?

Милица помина скоро две години талкајќи по форумите, претежно групи на Фејсбук, каде се собираат илјадници луѓе со истата судбуна.

Дојче Веле има увид во случаите на дваесетина семејства од Србија – сите бараа термин во амбасадата на крајот на 2018 година или почетокот на 2019 година, сите се уште чекаат. Секој има своја приказна, но во една работа се слични: едниот сопружник веќе работи во Германија, другиот сопружник и децата чекаат на состанок. Или, уште поекстремно, двајцата родители отидоа со помош на работна виза, а децата чекаат, живеат со роднини во Србија.

Сите луѓе кои зборуваа за Дојче Веле, а толку многу чекаа, се очајни бидејќи се одделени од своите семејства. И сите се огорчени од тромавоста на германската бирократија.

„Ќе мора д апочнам да играм лото, шансите се скоро исти како и за одобрување на визата“, напиша еден член на групата „Фејсбук“ што се занимава со оваа тема.

Германското Министерство за надворешни работи наведува дека последните години во Србија и другите земји од Западен Балкан има „огромно зголемување на побарувачката за издавање виза“, меѓу другото и поради полесното вработување на луѓето од овој регион.

“Персоналот во одделот за визи во Белград е веќе зајакнат колку што дозволува просторот таму. Во моментов се формира нова зграда на амбасадата во Белград. По завршувањето, амбасадата ќе има поголем капацитет за издавање визи”, се вели во одговорот до кој стигна Дојче Веле.

Министерството признава дека „за жал, некои апликанти биле погрешно советувани“ од вработените во конзулатот. Имено, минатата година беа воведени нови списоци на чекање за одредени категории вработени и семејствата од стариот список кои можеа да се пререгистрираат.

На прашањето, претставниците на амбасадата одговорија дека пререгистрацијата нема да се исплати бидејќи ќе им дојде побрзо ако останат на старата листа на чекање – но се покажа сосема спротивното.

Федералната влада во моментов планира да ги продолжи таканаречените специјални регулативи за Западен Балкан до крајот на 2023 година, според кои секоја година може да се вработат 25.000 неквалификувани работници од регионот.

Германија не може да биде привлечна имигрантска држава ако добивањето виза се претвори во „прошетка низ ходниците на бирократијата“, изјави за Дојче Веле, Филиз Полат, амбасадор одговорен за миграциските прашања.

За време на скоро двегодишното чекање, Милица Живковиќ патуваше со своите деца во Германија кај нејзиниот сопруг кога ќе и се пружеше можност но само како турист, најмногу три месеци.

Сепак во јуни амбасадата конечно го повика нејзиното име – со двете деца, и таа аплицираше за виза на почетокот на август.

„Но, тоа може да биде само почеток, рече тогаш Милица, која немала никакво сознание дали се е во ред со документите.

На пример, сертификатот за германски јазик, кој е задолжителен, има рок на важење од една година. Милица цело време се прашувала што ако истече важноста затоа што чекаче состанок предолго?

Таа ја сподели добрата вест во групата на Фејсбук во која се наоѓаат луѓе во иста ситуација. Некои беа зачудени и лути. Затоа што како што велат тие, чекаат уште подолго, а сè уште нема рок.