СЕ ПРИЈАВИВ ЗА ВАКЦИНАЦИЈА И ЗА ДВА ДЕНА БЕВ НА РЕД: Исповед на една Хрватица вакцинирана со АстраЗенека во Србија!

50- годишна Хрватица беше една од многуте луѓе од регионот кои викендов се упатија на вакцинација во Србија.

Имено таа се вакцинирала со вакцината АстраЗенека а за Jutarnji list.hr истакна дека не платила ништо за вакцината а тоа многумина ја прашуваат.

Со динамиката со која пристигнуваат вакцините и со која се вакцинираат луѓето во Хрватска, би можела да ја добијам првата доза кон крајот на есента, втората доза на почетокот на следната година. Јас не чекав и разгледував наоколу. Бидејќи вакцинацијата е една од темелите на јавното здравје, која се заснова на солидарност на помладите со постарите, здравите со болните, за жал, тоа не е случај кај нас.

Но, да дојдеме до приказната за тоа како да се вакцинираме без да свртиме ниту еден телефон или да молиме некој за врски.

Пред еден и пол месец, мојот партнер доби линк од еден негов српски колега до апликацијата за вакцинација на е-Влада во Србија. Тој го потполни формуларот. И по 45 дена, тој добива покана за вакцинација на белградскиот саем. Да, Србија веќе некое време има систем за апликација за е-Влада. Истиот ден кога го прими повикот, јас пополнив апликација што е крајно едноставна. Вие треба да знаете само кирилица.

Наведувате дали сте српски или странски државјанин, ако сте странец, го внесувате бројот на пасошот. Избирате со која вакцина сакате да се вакцинирате . Ги посочив само оние вакцини признати во ЕУ (Астра Зенека, Фајзер, Модерн), ги прескокнав Русите и Кинезите. Вие исто така ја избирате општината во која сакате да се вакцинирате. Јас избрав Сремска Митровица затоа што е најблиску до Бајаково (граница). И си мислам, ако дојдам и јас на ред за 45 дена – ќе биде многу пократок период на чекање отколку да чекам да се вакцинирам кај нас, продолжува оваа Хрватица во својата исповед за Јутарњни.

Сепак, веќе следниот ден добив е-маил со кој ме поканија да се вакцинирам за два дена во Нови Сад, локацијата на саемот во Нови Сад. Сабота, време 13.50. Со поканата, добив образец (да, повторно на кирилица) да го пополнам (и по пристигнувањето да го испечатам).

На него имаше и QR-код, кој, ќе дознаам подоцна, тој ги отвора сите врати. Веднаш резервирав термин за тестирање во „Печатница“.

Иако вредните студенти на бирото за тестирање велат дека наодот пристигнува во рок од 24 часа, од искуство знаев дека резултатите од тестот ќе пристигнат до вечер.Го испратив линкот за пријавување за вакцина на сите пријатели на моја возраст и повозрасни познаници, и морам да признаам дека во таа прилика дознав дека многумина од нив биле вакцинирани.

Ги спакував основите работи кои ми беа потребни, (храна, вода, лупоцети), го испечатив PCR-тестот потребен за преминување на границата и образецот потребен за имунизација.

Тргнав околу 9 часот наутро, за да не ме фати метежот на граница.

Освен бесконечната колона со камиони што ве следат од десната страна во лентата за запирање, пред мене имаше можеби пет-шест на излезот од Хрватска. Не чекав ни три минути. Го покажувам PCR тестот, полицаецот се заблагодари и се врати, царинскиот службеник само ми замавна да продолжам со возење. 

Возев уште 50 метри. Паркирав, ги зедов документите. Времето е прекрасно, сончево, јас сум во кратки ракави. Само ќе завратам ракавот и тоа е тоа.

На главниот влез, еден полицаец ме прашува: која вакцина?

Откако реков АстраЗенека ме упати лево да се пријавам кај медицинските сестри. Влегувам во огромна сала, како онаа на Загребскиот саем. Во предниот дел беа наместени полно столови, потоа има маси за сестрите, а во долниот дел паравани за вакцинација. Сè е многу скромно, но беспрекорно средено. Медицинската сестра ме насочува кон кабината број 10, последната лево. Двајца пред мене. Веќе вакцинирани, тие седат настрана на столици и чекаат да поминат дадените 15 минути. Повеќе луѓе доаѓаа и во групи, имаше група од Босна и Херцеговина.

Сепак, се слушаат и други јазици. Кога ќе дојдам на ред, првиот лекар ќе ми го подаде формуларот, а јас пресреќна дека го потполнувам.

Ми става оксиметар (уред за мерење на сатурација на кислород во крвта), ми мери температура, ме прашува за алергии и постојана терапија. Таа исто така ме прашува во која рака сакам да ја примам вакцината. Ми објаснува можни несакани ефекти. Исклучително детално и грижливо како да го слушам тоа за прв пат во мојот живот. Ме предава на колега кој има подготвен шприц, ме моли да ја опуштам раката и тоа беше тоа.

Каснување од комарец е три пати понезгодно.

Не ми дозволи да ја фотографирам вакцината. Ми рече, немојте да се лутите но не е дозволено.

Одам кај третата колешка кој ги проверува контактите на компјутерот на кој ќе ми закажат повторна вакцинација за 12 недели. Ми печати и ми подава хартија со која се потврдува вакцинацијата и видот на вакцината.

Имам уште малку време да останам, да прошетам низ Нови Сад и да заминам дома. Кафулињата и рестораните не работат во секој случај. Тие работеле до пред околу десетина дена, но вирусот цвета и покрај масовната достапност на вакцината.

И, конечно, одговорот на прашањето за сите оние кои ме прашуваат колку платив за вакцинацијата?

Па не платив, вакцината не се плаќа. Никаде во светот. 

Извор: jutarnji.hr