На девет деца една воспитувачка и три дадилки: Еве како функционираат градинките во Норвешка- ќе се шокирате од она што го прават со децата!

Градинката не е обврска, туку должност на секое општество. А, парите немаат никаква врска со здравиот разум кога станува збор за децата во градинките. Потребна им е само љубов, грижа и посветеност. Зошто се  лишени од кал?! Па калта е бесплатна. Вака го започнува своето писмо новинарката и блогер Светлана Танурџиќ од Нови Сад, која сега живее во Норвешка со своето семејство.

Таа вели дека денес градинките во Србија се сосема спротивно од она што биле кога таа била мала.

-Ние одевме во друга градинка еднаш неделно. По двајца. Игравме до истоштеност во дворот после ручекот и по спиењето. Имавме и слобода, активности, чист воздух, одлична храна. Моите пријатели ми велат дека сега не е така. Децата не ги носат надвор. Храната е ужасна. Колбаси, паштети, попара. Некои родители се прашуваат, зошто има еден воспитувач за група од 30 деца.

Оваа мајка посочува дека децата во Норвешка имаат сосема друг принцип и таму градинките функционираат поинаку.

-Во Норвешка, генерално Скандинавија, има детска градинка каде атмосферата е слична на онаа што постоеше во нашата земја пред 30, 40 години. Нема никаква врска со парите, бидејќи децата сè уште не ги разбираат најдобро. Успехот е директно поврзан со здравиот разум. И традиционални методи кои се покажаа како одлични. Зошто да ги смените?! Јас не сум едукатор. Јас сум мајка, вели Светлана.

 

Таа посочува дека е зачудена од фактот што во нејзината земја една воспитувачка се грижи за 30 деца, додека во Норвешка се грижи само за 9 деца и дека нивниот ден во градинка е исполнет со многу активности.

Вратите на нашата градинка Валхајм се отворени за сите деца од 7.30 до 16.30 часот и родителот одлучува кога ќе го донесе детето и кога ќе го земе. Можеби подоцна, можеби порано. Син ми појадува дома, па одиме во градинка  до 9 часот. Во неговата група има девет деца, еден наставник и три дадилки. Секоја дадилка се грижи за три, а воспитувачката е задолжена за целосна организација на активности. Од 9 до 11 часот, децата се на изложбата, во музичката соба или во дворот. Сите играчки може да се изнесат надвор, иако веќе има играчки, песок, велосипеди, лулашки и милион чуда. Од 11 до 11:30 часот е оброк што го служи градинката. Храната се готви само во петок, во другите денови има колачи, намази од млеко, ‘рж, овес леб, кисело млеко, млеко … Тие ротираат и измислуваат. Во петок, вистински ручек е на менито. Тие претежно служат риби во милион варијации.

Светлана во своето писмо посочува една интересна ситуација, сосема спротивна од сите останати. Имено таа вели дека во Норвешка децата преку целата година спијат надвор од градинката.

Најмладата група спие, а сите постари од 3 години веќе не спијат. Најмладите спијат надвор. Без оглед на сезоната. Дадилката облекува по едно дете во скафандер и ги става во количка. Потоа ја покрива количката со мрежа која штити од инсекти и ги тера да спијат. Количката е веднаш до големите прозорци во собата на нивната група и ги остава еден по еден да спијат колку што сакаат. Ова е рутина во текот на целата година. И кога врне, и ако е ладно. Потоа, наместо мрежа од инсекти, на количката се става покривка за дожд и се обезбедува дополнително ќебе. Тие велат дека сите деца ја сакаат оваа дремка. Дури и оние кои не се навикнати да спијат во количка. Полека и заедно. Без драма.

Филозофијата дека нема подобар сон од оној на свеж воздух се негуваше и во Финска. Дури и на минус пет мајки ги оставаа паркирани количките пред градинката и ги чекаа бебињата додека тие спиеа мирно. Сите беа добро облечени во дебели скафандери. Спиењето надвор се практикува сè додека температурата не падне под минус десет. Потоа се спие внатре. Истото важи и во Норвешка.

После дремка, децата имаат различни активности. Тие ја наводнуваат градината, ја хранат жабата, шетаат во просторијата за вода, читаат, пеат или скокаат во просторијата со топки. Од 14.30 часот се сервира свежо овошје или зеленчук што децата го носат од дома, а потоа излегуваат и ги пречекуваат родителите во дворот. Пред да замине дома, секое дете е должно да врати неколку играчки на местото. Групите се носат на прошетка во близина на градинката и во центарот на градот… Се разбира, родителот ја потпишува согласноста.

 

Колажи во форма на куќи се лепат на ѕидот и секое дете има свој. На колажите има слики од мама, тато, баба и дедо, миленичиња … Оние што детето ги очекува. Ако се појави криза, дадилките ја смируваат ситуацијата со помош на овие колажи. Името на сопственикот е напишано на сите работи. Ако се изгуби нешто, сè може да се најде во корпата за изгубени работи. На влезот има табли за бришење со сите информации за вашето дете за тој ден. Колку јадло и колку спиело. Дадилката ги информира родителите за сè, а дополнително родителите добиваат е-пошта секој петок со план за активности за следната недела. Тие не бранат цуцли или пелени сè додека детето не се откаже од нив. Но, тие исто така ги носат во постари групи, следејќи го примерот на големите, и тие самите прифаќаат различни навики.

Градинката не е обврска, туку должност на секое општество. А, парите немаат никаква врска со здравиот разум кога станува збор за децата во градинките. Потребна им е само љубов, грижа и посветеност.