Оваа мајка е херој: Родила бебе без мозок- иако била скршена од болка решила да ги донира органите од ќерка си!

Приказната на оваа несебична мајка буквално ќе ве расплаче.

Имено таа решила да задржи и роди дете без мозок кое го изгуби жвотот. Но она што таа го направи, многумина не го очекуваа. Таа е навистина прекрасна жена!

Дали би можеле да ги поминете тие болни 9 месеци од бременоста знаејќи дека вашето бебе ќе ум-ре за неколку дена, ако не и за неколку часа?

Кога младата мајка, Кери Јанг, дозна дека нејзиното бебе Ева ќе се роди без мозок, вресна со плачење: „Ако чекам до раѓањето, дали ќе можеме да ги донираме нејзините органи?“

Нејзиниот сопруг Роуз не можеше да поверува во зборовите што ги слушна.

Беше многу импресиониран од несебичноста на неговата партнерка и го сподели ова на Фејсбук, што во моментов служи како инспирација за многумина:

„Една вечер, пред да заминам за Њу Орлеанс“, ја гледав мојата прекрасна сопруга како спие.

Гледав како спие со голем стомак во кој е нашата ќерка, ќерка за која нема да се грижи повеќе од неколку дена. Не можев да верувам колку е прекрасна мојата сопруга. Јас сум писател затоа морам да го напишам она што го чувствувам.

Го извадив мобилниот телефон и почнав да го пишувам тоа што го чувствувам. Потоа, илјадници милји далеку од неа, седејќи во хотелот, сфатив дека треба ова да го споделам јавно.

Се сеќавам на денот кога лекарот ни соопшти дека Ева не е здрава, но тогаш Кери многу смирено праша дали ќе може да се донираат нејзините органи. Лекарот и ја стави раката на нејзиното рамо и рече: „Многу е убаво од тебе да го кажеш тоа“. Но Кери тоа и го мислеше. Овие зборови ме подигнаа иако бев скршен од болка, и само и се восхитував.

Всушност, во најлошиот момент од нејзиниот живот и требаше помалку од една минута да помисли на некој друг.

Тоа е една од најубавите работи што некогаш сум ги видел. Во годините откако сме во брак ( 15 години заедно), имаше многу моменти за кои плачев: „Ох, таа е мојата сопруга, колку сум среќен“. Но, ова беше поинаку. Сфатив дека не сум во брак само со мојот најдобар пријател, туку со чисто религиозно и ропско човечко суштество.

Целиот процес беше неверојатно тежок а јас бев тој што како и вие само гледав од страна. Кели е таа која го носи бебето, таа го чувствува секое негово движење. Таа ги чувствува сите тие позитивни работи од бременоста.

Но, на крајот на девет месеци ќе се појави темнина каква што никогаш порано не чувствувала – Ева нема да биде со нас.

Кери е таа што ќе се соочува со се што доаѓа со бебето, надојденото млеко, ќе мора да се опоравува но нема да има милувања со нејзиното бебе.

Од многу причини решивме да ја задржиме Ева до крајот на бременоста, но најдобро беше да ги донираме нејзините органи. Ние не го кажуваме тоа за да се фалиме.

Едноставно така бевме посмирени, и полесно можевме да прифатиме дека нашето бебе го нема. Кери го одлучи тоа веднаш. На многу деца им требаат нови органи, но нечие бебе прво треба да поч-ине. Ева може да биде чудото што им е потребно на многумина.

Наскоро сме на целта. Иако ќе биде прекрасно да одиме во болнцата и да се сретнеме со Ева, Кери ќе оди да се породи, но ние нема да се вратиме дома со бебето.

Јас би сакал да беше поинаку, да можеше Ева да биде совршена и да го прослави својот прв роденден. Да можев да ја гледам како учи да оди. Сакав да ја водам до олтарот. Сакам да сменам се, но не можам. Ова е нашата „реалност“. Не можеме да ја промениме.

Гледам во Кери и се восхитувам, таа е храбра, таа е силна, таа е неверојатна. Не дека ми требаше вакво нешто за да сфатам, но сакав да споделам со сите, да знаат колку прекрасна сопруга имам.