„Мора да ги сакаш родителите!“ Не е точно: Не смееш никого да го сакаш со сила!

Понекогаш клиентите доаѓаат кај мене со посебна тага во очите и ми велат: Ми рекоа дека дефинитивно треба да се помирам со мајка ми / тато, во спротивно нема да бидам среќна.

Моето седмо колено ќе биде проkолнато, моите деца нема да ме сакаат, мојата кариера ќе страда … Првото нешто што се случува кога некој ќе ти каже „мора да ги сакаш родителите“ – е чувство на вина. Имаме вродена вина кон нашите родители, затоа што – тие нè родија, па сега им должиме.

Луѓето реагираат на ова или со „изолирање“ од нивните родители, или со повлекување и страдање.

За децата, родителите, љубовта и мирот …”Како е твојата ќерка, син?”    „Добра е мамо“, кажа низ заби. Дали го заврши факултетот или уште се влечка?“Како што знаете, овој разговор може да продолжи само од чувство на вина и должност, да го исполни времето за родителите затоа што тие се стари и осамени, а љубовта е последното чувство што го придружува овој разговор.

Љубовта треба биде на двете страни. Тоа е двонасочна улица.Родителите на возрасните деца честопати мислат дека ги завршиле своите обврски во моментот кога ве родиле. Ако тоа беше најголемата жртва и сега сте должни да ги посетите, се обидувате да одржувате добри односи со нив, и тие не разбираат дека станува збор за двонасочна улица.

Ако родителот вложи најмал напор да ве слуша или да преземе некој чекор кон вас во насока на љубовта, тогаш советот дека „родителите мора да се сакаат “ е целосно неоправдан.

Наместо да се присилувате да ги сакате и одржувате некаков однос, наш совет е да ги прифаќате родителите такви какви што се.Зошто е тоа важно? Затоа што несвесно ги идеализираме родителите преку растење. Разочарувањето се појавува кога очекуваме да одговараат на идеалната слика на мама и тато во главата. А сепак, од друга страна, тие негуваат во главите идеална слика за нас како деца.

Мирот со родителите произлегува, не од љубовта, туку од прифаќањето на нивната несовршеност. Прифатете дека сте израснати од несовршени луѓе. Ако ги прифатите несовршеностите на вашите родители и успеете да не ги исклучувате од вашиот живот, ние ви честитаме: вие сте возрасен!

Исклучок се токсичните родители, затоа што кога станува збор за нив, овие правила не важат. Ќе сторат сé за да ве натераат да се чувствувате како нивни роб, и така ќе го доживеете.

Резиме: Никој не смее да биде љубен со сила, страдајќи заради газење на сопственото себе. Едноставно „правењето мир“ е бескорисно како градењето врска. Престанете да ги идеализирате родителите – тие се само луѓе. Љубовта и мирот со нив започнува кога ќе ги сизвадите розовите очила.За токсичните родители, вие ќе бидете инструмент на нивната „среќа“, но на штета на вашата. Поставете граници, погледнете трезвено во состојбата во која сте. И на крајот – вина. Секогаш е присутно, но тоа е добро, бидејќи тоа значи дека имате совест.