Прв школски ден во Финска – наместо брендирана, половна облека за учениците?!

Тарја Митровиќ е едукатор и автор на блогот Моја Финска. Taa преку својот блог се обрати до сите родители на Балканот и им посочи зошто Финска е многу подобра од сите земји во светот кога станува збор за воспитување на децата.

Иако Финците се многу побогата нација од сите народи на Балканот, децата не се испраќаат на училиште во модерна облека и не им е ограничено нивното играње, бидејќи можат да се извалкаат или да ја оштетат новата облека.

Финците ги оставаат децата да трчаат низ двор, да играат со кал, да се тркалаат по тревата а  облеката која ја носат е удобна, скромна и погодна за деца.

Иако на Балканот  учениците од основните училишта се уште се подготвуваат за првото училишно ѕвонче, кое ќе за заѕвони во понеделник, на 1-ви септември, учебната година веќе започна во Финска.

Основните училишта во Финска започнуваат од 10 до 18 август, во зависност од регионот, но во повеќето фински основни училишта, првиот училишен ден оваа година беше понеделник, 11 август.

Првиот училишен работен ден е секогаш околу средината на август, во зависност од тоа кога „паѓа“ понеделник. Финска не е единствената европска земја каде учениците започнуваат со училиште во август, иако во повеќето земји тие започнуваат првиот понеделник во септември. Во некои европски земји, училиштето започнува кон средината на септември (Бугарија, Грција, Луксембург, Италија, Романија, Малта)

Ориентално, распустот во европските основни училишта трае во просек околу 2,5 месеци, понекогаш и 2 месеци (Данска, Чешка, Белгија, Норвешка, Словачка, Франција). Во Бугарија, Молдавија, Турција, Романија и Естонија тој трае 3 месеци … во Холандија, Швајцарија, Англија и Германија најкратко … само 1,5 месец.

„Иако разбирам дека родителите во нашата земја навистина трошат многу за„ бесплатно образование “, исто така мислам дека многумина креваат непотребна тензија, грижејќи се за помалку важните, но и неважни работи.

Во принцип, за учениците, нивните родители, баби и дедовци, овој ден е многу важен и на него се гледа како еден вид празник. Децата како деца, секогаш се радуваат затоа што едвај чекаат да се сретнат со наставниците, да запознаат нови пријатели. Затоа би требало децата да учествуваат во креирање на нивниот училишен ден од почеток, каде што со мала родителска помош, ќе го организираат својот ден, ќе остават време за игра, учење и други активности…

Но, тој сет на подготовки за почетокот на новата учебна година, е феномен сам по себе, можеби дури и поголем од заминувањето на детето на училиште, што е природен редослед на нештата во растењето на детето.

Купување скапи работи, брендирани патики, нови скапи ранци, нова брендирана облека.. и сето тоа така води до недоглед а се создаваат и непотребни нервози и грижи.

Децата во таа конфузна ситуација, наместо да сфатат дека одат на училиште за да научат многу корисни работи, погрешно разбираат дека мора да бидат модерни  и со подобра облека од другите деца, за да бидат забележани и прифатени.

Воспитувајте го детето во духот на нематеријалните вредности уште од рана возраст, со многу љубов, научете го да се радува на малите нешта, за да не паднете под влијание на глобалното модно лудило…

„Финците ги пуштаат своите деца да одат на училиште сами и во многу посурова клима, но децата се навикнуваат на тоа и не се разболуваат толку често како некои други, презаштитени„ деца “.

Усогласувањето на семејната динамика е исто така еден од факторите што придонесува за стрес кај родителите, поради новонастанатата ситуација, заминувањето на детето на училиште. Родителите се загрижени затоа што нивното работно време не е усогласено со детето, па затоа не можат да го однесат детето на училиште, па ќе мора да оди пеш. Драги родители, ако вашите деца се подготвени да одат на училиште, тие се подготвени и за нови обврски и затоа однесувајте се така.

Една година пред да започнат со училиште, децата треба да се запознаат со сообраќајните правила, да се запознаат со маршрутата како да стигнат до идното училиште, но преку неколку различни патеки, за да стекнат просторна ориентација, оставете ги сами дома, малку по малку за да бидат самостојни…

Периодот, додека детето оди во градинка, е добро да се икористи како пракса за независност. Нека ве одведат во градинка, на пазар, кај баба и дедо, и каде и да одите со нив, попатно играјте за да се сетат на имињата на улиците, нека се снајдат сами во сообраќајот, а вие потоа посочете им ги грешките.

Можеби е потежок начин отколку да го однесете детето на училиште со автомобил, но ова е многу подобро за детето и за вас.

За секој случај, важно е детето да го има вашиот телефонски број за да може да ве контактира доколку сте му потребни.

Се разбира, оваа нова ситуација ги прави родителите понервозни, но целта на родителството е да ги подготвите своите „птици“ на одговорност и независност.

Иако родителите се родители, кои секогаш го сакаат најдоброто за своите деца, морам да забележам големи разлики помеѓу Финеците и родителите од Балканот. Секако сите го прават она што мислат дека е правилно, но морам да признаам дека финскиот начин ми се допаѓа повеќе.

Еве зошто…

Родителите од Финска, како и секој друг во светот, ги сакаат своите деца, но тие не им ја покажуваат таа љубов со купување скапи работи, без смисла и цел. Иако Финците се многу побогата нација од сите нации на Балканот, тие не ги испраќаат децата на училиште во модерна облека. Финците не сакаат да се расфрлаат со пари така што децата во тој период често добиваат половна облека, затоа што растат брзо, а исто така и затоа што тогаш децата сакаат да играат, да се дружат во природа, а најважно е облеката да биде таква што нема да ги ограничува.

“Second hand” продавниците најчесто се изборот на родителите, и таму се купуваат многу работи. Денес, се чини дека стана правило сиромашните нации да се тркаат за да купат поскапа облека, додека Финците ги учат децата на скромност.

Дури и на најмлада училишна возраст, децата остануваат сами дома, одат сами или со пријателите на училиште, и воопшто, тие се многу понезависни од децата кај нас.

Финците ги учат децата од рана возраст да вршат разни работи во домот, во согласност со нивните психофизички способности, и нема компромис.

Поради тоа, децата во Финска не ја доживуваат работата дома како товар, казна и принуда, туку како нешто сосема нормално и имплицитно.

Општо земено, бидејќи играта е нешто од што финските деца никогаш и на никој начин не биле лишени, затоа се подразбираат соодветни работни обврски. Финска е земја во која знаењето и работата се многу важни, така што во основните училишта (занаетчиство / ракотворби) е задолжителен предмет од прво одделение, а од 7 до 9 одделение предметот (домаќинство), каде што учат готвење, служење,  здравје, исхрана .. По предметот занаетчиство децата учат да плетат, сечат, шијат, да работат со дрво, пеглаат…

Во Финска, децата немаат домашни задачи, бидејќи се смета за исклучително важно децата да имаат време за игра и слободни активности.

Финците разбираат дека децата не стануваат возрасни кога започнуваат со училиште, тие се уште се само деца, но и ученици.

Во Финска, наставата се одвива и преку игра, а наставата често се одржува во природа, на воздух. Опуштена атмосфера, учење преку игра и чест престој на свеж воздух, придонесува за успехот на децата. Финска е вистински пример за тоа.

Во оваа земја децата, кога започнуваат во прво одделение, во никој случај не се принудени да седат тивко во клупите, бидејќи тоа е за нивна возраст неприродно и болно.

Седењето мирно и максималната концентрација се развиваат постепено, и кога ќе пораснат малку, децата веќе седат сами на клупи, без да бидат принудени на тоа.

Затоа, драги родители, знам дека ги сакате и се грижите за вашите деца, знам дека вие, по природа на нештата, ги заштитувате, но понекогаш дозволете да ги доживеат работите преку искуство, нивно, а не ваше, завршува Тарја.