Кафе муабет
ТРАГИЧНИОТ ЖИВОТ НА ЈУГОСЛОВЕНСКАТА ЅВЕЗДА: Ја изгуби мајка си кога беше бебе, брат и пoчина во cooбраќајка а таа заболе од раk!
Посвети книга на трагичните моменти од животот...
Трагичниот живот на популарната пејачка од поранешна Југославија, Тереза Кесовија која е на сцената повеќе од 50 години, а многумина не знаат дека животот воопшто не ја милуваше.
Нејзината мајка пo-ина помалку од еден месец откако ја роди, а пејачката рече дека никогаш не ги открила причините за нејзината сmрт.
– Таа приказна е страшна енигма што ми остана на срцето. Не наполнив ниту еден месец кога мајка ми по*ина по породувањето. Во Дубровник во 1938 година немаше ефикасни лекови против сепса и труење, затоа ме снајде семејна трагедија без да бидам свесна за сопствениот живот. Никогаш подоцна не дознав што всушност се случило со мајка ми во породилното одделение. Која болест ја предизвика смр*та “, изјави таа еднаш за хрватските медиуми.
Една година откако нејзината мајка по*ина, нејзиниот татко се ожени со млада вдовица, Јела, која беше 10 години постара од него и не можеше да има деца. Таа целата своја љубов им ја подари на Тереза и нејзиниот постар брат Перу.
Како што истакна, таа и нејзиниот брат ја гледале Jeла како нивна мајка, а своето детство го памети како најнегрижниот период од нејзиниот живот.
Првиот сопруг Миро Унгар го запознала додека студирала на Музичката академија во Загреб, а двајцата го добиле синот Алан.
По разводот со Унгар, Тереза се омажи за хрватскиот ватерполист Роналд Лопати, а нивниот брак беше многу бурен.
Додека снимаше видео во Германија во 1974 година, таа дозна дека нејзиниот брат по*инал во сообраќајна несреќа. Таа трагедија целосно и го промени животот.
Сепак, нејзините несреќи не завршуваат тука. Набргу по смртта на нејзиниот брат, почина и нивната маќеа Jeла.
По извесно време, пејачката дозна уште една тажна вест – и беше кажано дека боледува од р*к. Поради тоа, и беа отстранети бубрезите и два тумора на увото и мораше да ги оперира гласните жици.
Во 2010 година, Тереза Кесовија објави автобиографија во која детално ги опиша сите најтешки моменти во нејзиниот живот.
– Сите не следи прстот на судбината. Факт е дека дојдов до разни заклучоци додека ја пишував мојата автобиографија. Одеднаш почнав да се откривам во одредени приказни. Кога пишувам за концерт околу Чернобил, завршувам со реченицата: ‘Ние сме уште живи’. Живи сме, но јас сум оштетена. Не случајно добив р*к поради што ми го отстранија бубрегот, а потоа и два тумори на увото, а никој од моето семејство не бил никогаш болен.
Ми падна на памет да мислам дека причината за тоа е да одам близу некое озрачено место. Дури и најотпорниот организам мораше да апсорбира дел од него како сунѓер, или така ми е многу полесно да прифатам сè што ми се случи. Во книгата, по поглавјето за смр*та на мајка ми, ја опишав приказната на татко ми, а потоа и приказната за мојата друга мајка, Јела. Ја викавме мајка затоа што беше.
Сите три приказни се најтопли и најемотивни во целата автобиографија. Тоа е приказна за животот, за љубовта која ги навлажнува вашите очи и поради која, секогаш кога ќе ја прочитате, го чувствувате истото пецкање – рече таа во едно интервју.
