Таа била единствената жена која му кажала “НЕ” на Тито: Ја молел да му се врати а таа му кажала само две реченици

Јосип Броз Тито важеше за еден од најмоќните мажи во Југославија, предизвикувајќи голем авторитет и почит.

Секогаш бил опкружен со убави и привлечни жени, а бил и голем заводник, кој ништо не можело да го спречи да освои една жена, дури и да била мажена.

Меѓутоа и во неговиот живот се појави една жена која му кажа „не“ и која тој ја молеше, а се вика Херта Хас.

Херта Хас е родена во Марибор во 1914 година. Рано се приклучила на револуционерното работничко движење, како студент на Економскиот универзитет во Загреб.

„Зошто ризикував? Комунистите беа единствената сила што се бореше против фашистите. Живеев на границата со Австрија и добро разбирав што е вистински националсоцијализам. Знаев дека главната цел на фашистите е уништување на Словени. Во Австрија ги видов поддржувачите на Хитлер, нивните лица.Тие беа луѓе со темно минато.Се приклучив на Комунистичката партија“, рекла Хас.

Била член на СКОЈ од 1934 година, а на Комунистичката партија на Југославија од 1936 година. Таа го запознала Јосип Броз Херт во 1937 година во Париз, град кој бил центар за регрутирање на шпански волонтери и станица на патот кон Москва, главниот град на Коминтерната.

Меѓутоа, на почетокот ништо не се случило меѓу нив. Беа потребни уште две години за да процвета љубовта.

Враќајќи се од Москва во зората на Втората светска војна во 1939 година, Тито застанал во Истанбул каде чекал лажен пасош со кој имал намера да влезе во Југославија. Херта Хас била таа која го донела.

Овој пат љубовта се разгоре со полн жар и парот заедно се врати во Југославија и се пресели во Загреб. Тие живееле под кирија под лажни имиња како Марија Шариќ и инженер Славко Бабиќ.

Нивната вонбрачна врска траела само до 1941 година и почетокот на Втората светска војна во Југославија. Во мај, Тито отпатува во Белград на задача, каде ја запознал својата нова љубов – партиската курирка Даворјанка Пауновиќ Зденко.

Херта Хас остана во Загреб во поодмината бременост, а неколку дена по заминувањето на Тито го роди синот Миша. Владимир Велебит, исто така партиски функционер, ги сокрил мајката и бебето од усташите во своето ергенско студио.

Непосредно пред да им се придружи на партизаните, заедно со писателот Мирослав Крлежа, Херта била уапсена од усташите. Партиската организација успеала да го стави бебето во семејството Фолксдојче Махнуфрит, па Миша преживеал.

Во 1943 година, по преговорите меѓу партизаните и нацистите, Херта Хас беше разменета за група германски експерти заробени во Босна. По размената кратко време престојувала во Врховниот штаб на Народноослободителната војска и партизанските одреди на Југославија.

Тито и Херта повторно се сретнале во 1943 година во Јајце, каде што дошла со Иво Лола Рибар на втората седница на Антифашистичкиот совет за народно ослободување на Југославија.

Сите во кругот на Тито знаеле дека тој има нова „партизанска сопруга“ – Даворјанка Пауновиќ, која исто така била во Јајце. Херта и Даворјанка се сретнале во куќата на Тито.

„Драга моја, во оваа куќа нема место за две жени“ – рекла младата партизанка.

Ова не беше последното што јавноста го слушна за Херта Хас. Долго време во Југославија се зборуваше дека по смртта на Даворјанка во 1946 година, маршалот и пишал на Херта и ја молел да се врати. Писмото на Тито било на 16 страници на кое Херта одговорила во две реченици.

„Драги мој, Херта Хас трпи понижување од маж само еднаш. Јас не паѓам двапати на колена пред истиот маж“, напиша таа.

Нејзиниот однос со Тито, како и дефинитивното разделување, го опиша историчарот Јоже Пирјевец во неговата книга „Тито и пријателите“.

И Херта многу страдала поради нејзината дрскост. Се шпекулираше дека сопартијците и се мешале во приватниот живот, ја попречувале нејзината политичка кариера, организирале следење и постојано ја прислушувале.