Се родив без две нозе иако докторите тврделе дека се е во ред: Денес живеам среќно и не се откажувам од целта- Животната приказна на младата Селма ќе ве растажи!

24 годишната Селма Пуриќ од Травник е пример за вистински борец.

Таа со помош на силната волја ги поместува границите на невозможното. Родена е без две нозе, иако лекарите за време на бременоста и рекле на нејзината мајка дека сè е во ред и дека бебето се развива правилно. Сепак, растењето никогаш не ја спречило Селма да постигне сè што замислувала во нејзиниот живот.

Протези од седум килограми

Во интервју за списанието „Азра“, таа вели дека имала среќа да порасне во здраво опкружување, од родители и пријатели до наставници и професори. Иако била личност со попреченост, таа не била дискриминирана и имала поддршка од околината што ја натерало никогаш да не се чувствува поинаку.

– Мотивацијата е клучна – вели Селма, која наскоро ќе магистрира архитектура на Универзитетот во Травник.

Првите протези ги добила како петгодишно девојче, а сегашните тежат седум килограми. Bидејќи стана тешко да ги носи, мускулите ослабнаа, а Селма, која не дозволи ништо да ја задржи, реши да се информира и да истражи како да започне со нивно зајакнување.

– За прв пат на петгодишна возраст почувствував како е да се биде како сите други. Инаку не сум подвижна без протези, сепак без нив шетам низ дома на раце. Јас сум родена на тој начин и живеам со тоа. Никогаш не стигнавме до вистинската причина зошто сум родена вака. За време на бременоста до раѓањето на мајка ми и беше кажано дека сè е во ред. Ултразвукот беше добар, а потоа јас се родив без двете нозе – ја започнува својата приказна Селма.

За мускулната слабост како што вели дополнително довела и сегашната пандемија на вирусот Корона и карантинот што следеше после тоа. Движењето беше ограничено и спортските сали почнаа да се затвораат.

Селма за Азра.ба раскажува дека преку социјалните мрежи ја следела работата на фитнес тренерот Недим Бабиќ, кој освен што споделувал совети за физички вежби, се фокусирал и на мотивацијата на поединецот.

– За време на карантинот преку социјалните мрежи, ја следев неговата работа неколку месеци, по што решив да го контактирам. Стапивме во контакт и дојдов во Сараево на интервју, по што започна сè – вели Селма.

Таа веќе четири месеци доаѓа од Травник во Сараево и не пропушта тренинзи кои во зависност од интензитетот траат од час до час и половина. Таа исто така вели дека сите ја прашуваат зошто го избрала Сараево.

– Отпрвин некако дојдов во контакт со тренерот. Бидејќи во Сараево не доаѓам секако на еден ден туку останувам повеќе, во зависност од можностите и слободните денови, па решив да тренирам тука – објаснува Селма, која е олеснета што има роднини во главниот град, па сместувањето во деновите кога има тренинг не е проблем.

Сакам да станува рано, рече таа, особено кога е во Сараево, бидејќи така успева да ги закаже сите обврски што ги има во текот на денот, да тренира и да се дружи со пријателите.

– Што би рекол тренерот Недим, секој мора да си постави своја цел и најважно е да започне. Седејќи во куќата и размислувајќи: „Можев или можев да направам ова или она“, нема да постигнеме ништо. Сето ова е постигнато со напор, работа, посветеност, но и одрекување, а ги има многу. Секој млад човек може да постигне нешто само ако се обиде доволно – вели Селма.

Фото- Извор: Азра.ба