Исповед на една МАЈКА на две деца: Уморна сум, не сакам да живеам со странец кога децата ќе пораснат!

Една жена ја отвори душата и раскажа како нејзиниот брак паднал во втор план откако добила две деца.

Поминаа два месеци од раѓањето на второто дете и мојот сопруг и јас седевме во ресторан. Се мезевме како и секогаш, но едноставно не беше како во старите добри денови.

Всушност, ова беше нашиот прв состанок откао го добивме второто дете и за прв пат бевме сами заедно, и се чувствував незгодно и несигурно. Седевме еден до друг, ги натопивме компирите во сосот, молчевме и ги следевме минувачите низ прозорецот.

Уморна сум, немам што да кажам, немам приказна да кажам. Вечерта ја поминавме претежно во тишина. Тој гледаше натпревар во бејзбол во барот, а јас гледав луѓе.

Бевме млади кога се оженивме, јас само што наполнив 20 години, а тој е две години постар. Бевме деца, а наскоро имавме и свои деца. Толку многу се смени во нашите животи за кратко време откако стапнавме на лудиот камен.

Некои експерти веруваат дека во текот на 20-тите години, ликот се менува повеќе отколку во која било друга декада од животот. На 26 години, сфатив дека е точно.

Кога пристигна нашето второ бебе пред една година, бевме во брак пет години.

И двајцата бевме во средина на промена на работното место и не бевме исти луѓе што  го кажаа судбоносно „да“ во црквата што се сеќаваме уште од детството.

Помина малку повеќе од една година откако  излеговме и се роди нашето второ дете, а не се смени многу.Овој викенд ја прославивме шестата годишнина од бракот и сè уште молчиме за време на вечерата или за време на долгите возења.Понекогаш се грижам дека времето и мајчинството ме направија здодевна жена.

Дали таа личност се менува добро или ме направи досаден партнер за една ноќ надвор?

Не е виновна само една личност за фактот дека бракот понекогаш се сведува само на разговори поврзани со грижата за децата, ситници и пари. Последните неколку години беа исполнети со убави работи – нови деца, долгоочекувани нови работни места, нов дом.

Сепак, овие работи го монополизираат нашето време, енергија и внимание, а нашите моменти заедно се сведени на тие неколку минути на каучот кога ги оставам децата да спијат и да одам во кревет кога ќе паднеме од замор.Но, интересно, сè уште не е толку лошо како што изгледа.Почнавме семејство заедно и нашите односи се сменија по нивното пристигнување.

Сосема разбирливо е дека мојот брак не е толку возбудлив како порано. Јас не сум несигурна во бракот. Знам дека мојот сопруг е внимателен и ме сака долгорочно. Знам дека тој е во мојот тим засекогаш, дури и кога сум премногу уморна да составам значајна реченица.

И се надевам дека тој знае дека чувствувам исто за него. Не ми треба сопруг да ме забавува или секогаш имам нешто интересно да кажам.Сепак, би било наивно да веруваме дека е во ред нашиот брак да продолжи во таа насока. Можеби е добро да го намалиме животот на родителство некое време, но за нашиот брак да трае долго, тоа време мора да биде кратко.

Не сакам да бидам со „странец“ кога децата растат.Колку и да е прекрасно родителството, не можеме да градиме брак околу нашите деца. Воспитувањето деца е напорна работа.

На нашиот брак треба нешто друго за да се потпреме кога работите не одат добро. И децата ќе пораснат, така што со текот на времето повторно ќе бидеме сами. Јас не сакам тој да биде „странец“ до мене тогаш.