Болна исповед на Весна Џогани: Во домот секој ден плачев по мајка ми но неа ја немаше!

Весна Џогани не можеше да ги задржи солзите за време на гостувањето во една емисија кога реши да зборува за своето детство кое не било ни малку лесно.

Таа се потсети на тешкото воспитување во сиромаштија и тешките удари кои ги доживеала како дете.

– Родена сум од голема љубов, тоа не беше врска за една ноќ. Но, како бебе останав сама со мајка ми и никогаш не добив одговор зошто татко ми не остави и не сакаше да плаќа алиментација или да се види со мене – ја започна својата приказна Весна и се присети на периодот што го поминала во дом за напуштени деца:

– Бев некое време во Звечанска и тоа беше многу голема траума, се сеќавам на тоа иако бев многу мала. Се сеќавам дека цело време плачев таму. Тоа е како кога имаш дете, а тоа е болно, има температура, и само вика „Мамо, мамо“, а мама ја нема, не може да дојде. Така што ми беше многу тешко. Сепак, ја разбирам мајка ми, бидејќи беше принудена на тоа, не можеше да ме издржува и и беше многу тешко, многу страдаше во тој период. Но, нема оправдување за татко кој го остава своето дете и не сака ни да биде во контакт со него. Сепак, му го простив тоа, бидејќи не сакам повеќе да си ја трујам душата со такви работи.

Мајката на Весна по неколку месеци поминати во Звечанска успеала да најде луѓе кои ќе ја извлечат од домот.

-Мајка ми многу страдаше во тој период па побара некој да се грижи за мене на сите можни начини. Таа тогаш ги запозна нашите кумови, тие се луѓето кои работеа со неа во фабриката. Таа толку плачеше и ја жалеа, немаа деца, па ме извлекоа од Звечанска и оттогаш сум со нив. Живеев со нив до седум години, додека мајка ми не си ја среди станбената ситуација, па се преселив кај неа, но постојано бев во врска мајка – кумови – изјави пејачката и низ солзи се присетила на тој тежок период:

-Тој период не беше лесен бидејќи мајка ми работеше две работи, за да може како самохрана мајка да не издржува. Се преселив од топол дом во мала викендичка каде што немавме греење. Морав да палам оган и да донесам дрва. Не ме чекаше топол оброк кога се враќав од училиште бидејќи мајка ми работеше нон-стоп, па носеше храна од некои жени каде што работеше и чистеше куќи. Многупати бев гладна, но не очајував затоа што двете бевме заедно, секогаш велевме: „ќе се избориме“. Имав тешки искушенија секој ден, па морав брзо да созревам. Се случуваше другарките од класот да одат на часови за рекреација, а јас немам пари за тоа. Сите мораа да соберат пари за да одам и јас. Беше многу тешко бидејќи во класот со мене имаше деца кои живееја на Дедиње, одеа на часови по тенис и пијано, а јас немав телевизор во куќата до мојата 12-та година.

– Но сепак не го ни чувствував толку лошо недостатокот на татко ми, бидејќи имав толку прекрасни кумови и мајка, кои многу се грижеа за мене и ме сакаа.

Пејачката откри дека го изгубила своето бебе пред 10 години, поради што паузирала од работа во училиштето за танц и неколку години се повлекла од настапите.

– Во 2011 година имав спонтан абортус и тоа многу ме погоди, една година бев во тешка депресија. Потоа престанав да ја водам школата за танц и сфатив дека не можам повеќе, па целосно му се посветив на мојот син во тој период.

Инаку Весна и нејзиниот сопруг Џоле Џогани имаат наследник Адријан (15) и ќерката Лора (7), а како што сега открива пејачката, таа поминала низ тежок период по раѓањето на синот.
– Знам дека многу жени молчат за ова, но првите шест месеци од раѓањето на Адријан, страдав од постпартална депресија. Се манифестираше во тоа што бев целосно неволна за каква било активност поврзана со бебето, дури и не знаев што да правам со мојот син, се плашев дека нема да можам. Не помогна ниту тоа што Џоле се погрижи се да ми биде што е можно полесно, па ангажираше и жена која ни помага во сите домашни работи, мое беше само да бидам мајка, да се посветам на мојот син и ништо повеќе, но некако на самиот почеток не можев. Се разбира, тоа помина со текот на времето и јас развив многу посебна врска со него. Подоцна, кога ја родив Лаура, веќе гледав на работите многу поинаку – рече Весна како гостин во една емисија.

Таа изјави дека поради тешкотиите со кои се соочувала, морала да се обрати кај психотерапевт.

– Како Адријан растеше не можев да се справам со неговиот темперамент, тој не ме слушаше и мислеше дека знае се подобро од мене. Така, се обратив за помош кај професионалец и научив да му пристапувам на детето поинаку за да најдам заеднички јазик. Во тој поглед, Џоле беше различен од мене, можеше да повлече линија и да биде строг кога е потребно, но и попустлив во иста мера – објасни Весна.