„Беше скромно, но ни беше убаво“: Вака луѓето летуваа во поранешна Југославија!

Оние кои се родени во време на поранешна Југославија со сигурност ќе в кажат дека тоа било незаборавно време кога сите биле еднакви со многу можности.

Југославија е име што означува три различни но последователни политички ентитети што постоеја во поголемиот дел од 20. век на Балканскиот Полуостров, а во чии рамки спаѓаа јужнословенските земји (меѓу кои и Македонија), со исклучок на Бугарија.

Како што е заведено во Википедиа, првата Југославија е кралство формирано во 1918 како Кралство на Србите, Хрватите и Словенците, кое е преименувано во Кралство Југославија во 1929 и постои под тоа име сè до 1941 кога земјата беше окупирана од страна на Силите на Оската.

Втората Југославија е социјалистичка земја формирана веднаш по Втората светска војна, а од 1943 е позната како Демократска Федеративна Југославија (ДФЈ), од 1945 како Федеративна Народна Република Југославија (ФНРЈ), а потоа од 1963 како Социјалистичка Федеративна Република Југославија (СФРЈ). Во оваа форма таа Југославија останува сè до 1991 кога четири од шесте републики што ја формираат целосно се отцепуваат – Словенија, Хрватска, Македонија и Босна и Херцеговина.

Третата Југославија го носи името Сојузна Република Југославија (СРЈ) и постои од 1992 до 2003 на територијата на Србија (вклучувајќи ги и автономните провинции Војводина и Косово) и Црна Гора. Во 2003, името Југославија официјално е укинато и земјата станува лабава унија наречена Србија и Црна Гора.

Туризмот во Југославија почна полека да се развива во 1950 -тите, а луѓето потоа почнаа да патуваат се повеќе.

Се одело на одмор со воз, автобус, автомобил, па дури и со велосипед.

Масовниот туризам се појави во седумдесеттите години, кога започна изградбата на хотелски комплекси и приватно сместување.

Понудите во тоа време беа многу поскромни, но судејќи според нивните сеќавања, беше убаво за луѓето бидејќи деновите ги минуваа безгрижно, уживајќи во едноставни работи.

“Првиот пат кога отидовме на море од Сараево до Оребиќ. Имаше воз од Сараево до Плоче, во кој едвај можевме да влеземе. Баба беше бесна, немаше место. Стоевме во ходникот, седевме на куфери “, се сеќава извесна Ружица Караваниќ.

“Тато имаше исклучително добар автомобил во тоа време, тоа беше помеѓу средината на шеесеттите и почетокот на седумдесеттите години. Автопатот беше само до Карловац, и се уште има кривулести патишта. Чекавме во долги редици за траект, па понекогаш, додека чекавме, дури и се бањавме “, вели Ивор Караваниќ.

Во видеото кое го објави хрватски Индекс можете да видите што е она што им останало во паметење на оние кои летувале за време на Југославија.