MAMA

Јелена ослабе 73,4 кг за нешто повеќе од една година и има само една порака за сите нас

Пред само 16 месеци, таа тежеше 156 килограми

Јелена од Земун ослабе 73,4 кг за нешто повеќе од една година и има само една порака за сите нас

Пред само 16 месеци, таа тежеше 156 килограми; денес таа блеска од задоволство што успеа да го преполови и да го сподели своето искуство за слабеење и враќање на себе.

Јелена Дробњак од Земун има 37 години и извојува голема животна победа во претходните 16 месеци. Од мај 2019 година, таа успеа да изгуби 73,4 килограми, да сфати дека храната не е емоција и што е најважно – искрено, да се сака себе си со сето свое срце.

Порано не можеше да замисли ден без чоколадо, а сега, вели таа, знае дека има многу поубави работи во животот, не само од чоколадото, туку и од храната воопшто. На Инстаграм профилот hrana_nije_emocija, тој има армија следбеници со кои го споделува својот пат кон здравјето и витката линија. Без двоумење, таа фотографира на вага, покажува колку килограми изгубила, ги наслика своите оброци, споделува видеа со експерти кои им помагаат на дебелите луѓе да „одврзат јазол“ помеѓу храната и емоциите …

Јелена е одличен мотиватор и вистинска поддршка за оние кои сакаат да се ослободат од товарот што го носат со себе, врз себе и во себе, и тоа го покажува од ден на ден. Нејзиниот пример за губење на тежината може да му даде ветер во грбот на секој што не решил зошто тој јаде повеќе отколку што му треба и кои емоции се обидува да ги замени со храна. Тоа, како што вели Јелена во интервју за Телеграф, лежи клучот за виткоста и здравјето – да сфатиме дека храната не е емоција, туку гориво за нашето тело.

– Цел живот сум свесен дека имам проблем со вишок тежина, но трицифрениот број беше аларм дека морам да направам нешто во врска со тоа. Имав избор да бидам здрава или не. Мај 2019 година беше месец кога се подготвував да започнам авантура во мојот живот, која исто така има име, и се нарекува враќање кон себе – вели Јелена за нашиот портал.

„Ова е ментална игра, издржливост на умот“ Како и повеќето дебели луѓе, и Јелена ги имаше тие добро познати фази на „Јас сум на диета од утре“, а потоа, кога ќе осамне тоа „утре“ – оној „славен понеделник“ кога сите почнуваат да јадете здраво – клекнете на колена.

– Цел живот бев на диета, како што сакам да кажувам; за сега изгубив еден тон, но добив иста количина. Кога се појавуваше нешто ново, секогаш ме интересираше, само им недостасуваше дисциплина, јасно дефинирана цел и љубов кон себе, за да моите соништа од тоа време станат реалност – открива Јелена, во чија приказна ќе се најдат многумина кои со години и децении се обидуваат да ослабнат. .

Во последниве години, се повеќе дебели луѓе одат на ресекција на желудник. Таа, пак, не се определи за овој метод на брзо слабеење, а исто така објасни и зошто:

– На овој начин, не се третира причината, се третира последицата, тоа е мое мислење, целиот процес е прескокнат. Ова е ментална игра, издржливост на умот. Слабеењето нема никаква врска со телото колку што има врска со умот, и не сакав да одам во тотална анестезија поради моето емоционално прејадување, некако тоа е поразително за мене. Сепак, не ги осудувам луѓето што го прават тоа, затоа што за тоа е потребна и храброст.

„Зошто се откажа од себе?

– Многу работев на себеси пред да одам на нутриционист, отидов на разговори и консултации со психолози, читав многу, се зацврстував – открива Јелена.

Дури и кога реши да го земе своето здравје во свои раце, сè не одеше како што треба. Јелена признава дека имала психолошки кризи за време на „диетата“. На прашањето колку пати во претходните 16 месеци се случи да клекне и да јаде или да пие што не треба, таа одговори:

– Еднаш или двапати. Тоа е тоа компулсивно прејадување, кога не размислувате, кога едноставно имате потреба од храна. Се разбира, активирањето беше круната и новата ситуација во која се најдовме сите. Јадев пет плочки чоколадо, а потоа се јавив на мојот нутриционист и споделив со неа што јадев. Таа само ми рече: „Нема утеха во храната, Јелена!“ Беше повеќе од доволно за да не потпаднам под влијание на ситуацијата во која се најдовме сите. Поддршка на семејството

Во процесот на преминување кон здрава исхрана, Јелена имаше поддршка од своето семејство. Но, нејзиното „бегство од слатки“ не значеше истовремено „диета“ за нејзиниот сопруг и ќерка. До таа мерка, сите ќе се согласат, нејзината победа против вишокот килограми е поголема; затоа што, за домаќинка која подготвува два појадок, два ручека и две вечери, предизвикот да се „греши зад шпоретот“ е далеку поголем.

– На членовите на моето семејство им беше мило кога ја започнав „диетата“. Не ги казнив зашто немаа бонбони во куќата. Јадеме во комбинација, имаме многу оброци заедно, бидејќи јас всушност јадам сè, само начинот на подготвување на тоа што го јадам е различен од традиционалниот начин на подготвување храна – објаснува соговорникот на Телеграф.

Секој што страда од прекумерна тежина знае колку е тешка и често стигматизирана оваа борба од луѓе од непосредната околина. Мајки, татковци, баби, дедовци, сопружници, деца, пријатели, соседи, колеги од работа често велат: „Вие сте толку симпатична, толку буцка, не можеме да бидеме поразлични за вас.

На прашањето какви се реакциите на пријателите и колегите на работа кога почна да се „топи“, Јелена рече:

– Ние секогаш можеме да ги поделиме реакциите на добри и лоши; исто беше и со мене – од најдобрите можни што моите пријатели и некои колеги се горди на мојот резултат, до оние помалку убави реакции, но тоа навистина не е важно. Јас ги почитувам добрите реакции, а не реагирам на лошите, поточно, не ме интересира.

– Чекав шест месеци да започнам со брза прошетка, не ми беше препорачливо заради зглобовите, па чекав да ослабам под 100 килограми. Прашање е на личен избор дали ќе имате тренер; на некои им се допаѓа, на некои не. Најважно е да најдеме модел што ни одговара.

На прашањето кој е најубавиот комплимент што го доби кога видливо ослабе и како се чувствуваше тогаш, Јелена вели:

– Во целата оваа авантура, како што сакам да кажам, чувството на среќа е постојано присутно. Најдобриот комплимент го добив од ќерка ми која ми рече: „Мамо, сега можам да те гушнам секаде!“

Прегрнете го животот, прифатете ги промените

Денес, Јелена не гледа на храната како утеха, награда или начин да ги „закопа“ проблемите.

– Повеќе не живеам да јадам слатки. Храната не е утеха, награда или „поgреб“ на проблеми, а исто така храната го лечи телото, а не душата. Храната не е емоција, повеќе немам емоционална реакција на храната. Постојат многу поубави работи, настани во животот отколку конзумирање храна – убедливо вели тaa.

Tags

Препораки

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Close
Close